sana uzak kentlerden birinde zamanın biyerinde
seni ve senli günleri hatırlattı akşam güneşi
onca zamanının üstünde eskimeyen bi düşüncesin şimdi
insan hergün anımsarmı aynı gözleri ??
seni seviyordum ve senin haberin yoktu
saçlarını izliyordum uzaktan
kulağının arkasına düşüşü ve burnun
herkesedn farklıydı işte !
güldüğün zaman yukarıya bakardın
yukarı kalkan başın ve gülen gözlerin vardı
ne güzeldiler
sen bilmiyordun ben seni seviyordum
kalbime sığmıyordu aklımdan geçenler
duvarlara vitrin camlarına kaldırımlara çarpıyordu
geri dönüyordu çoğaalarak
senin sesini duyduğum masalarda erteliordum herşeyi
herşeyi erteleyişim oluyordun
kalp ağrısı oluyordun
birlikte soluduğumuz sokak isimleri oluyordun
mevsimler değişior ve büyüyorduk
dönemeçler geçiyor köprüleri göze alıyor
ve bazen tekin olmayan suların üstünden atlıyorduk
cesurduk
ufuk çizgisi maviydi
günbatımı hep turuncu
ve kırmızıydı bütün karanfiller
ben seni seviyordum ve sen bilmiyordun
sevinçlerim oluyordun arasıra
sen hiç bilmiyordun
sonra herhangi biri oldun
bütün sevinçlerim bittikten sonra
yağmurlar yağdı serin haziran akşamları
derken bigün uzaktan gördüm seni
saçların bana inat
başın herşeye meydan okuyarak işte yine aynı !
kalbimi acıttı
her zamanki gibi
değiştik sanıyordum
ve sen yine bilmiyordun
şimdi bunları anlatsa sana birileri
kimbilirrr
ya da boşver
bilme en iyisi
Anasayfa 
Kayıt Ol 
Giriş yap 
Ptsi Tem. 21, 2008 12:52 am