aşkın rengini sordum bu gün kendime
belki saçmaydı ama oturdum düşündüm.....
aşk mavi dedim önce;
deniz gibi derin...
gökyüzü gibi erişilmez...
düşündümde vaz geçtim sonra
sarı olmalı aşk;
papatya kadar sade....
ayrılık kadar soğuk......
düşündümde vaz geçtim sonra
aşk mor olmalı
rüzgar çarpınca nilüfer gibi.....
menekşe gibi boynunu bükecek kaygısı yaşanmalı...
düşündümde vazgeçtim sonra
aşkın rengi kırmızı;
o içini yakan ateşte kırmızı....
kızgınlıklar kırmızı.....
Kimse sormadı bananeden bir biçim aradın diye hatta ben bile kendime sormadım
Buldum sonunda senin rengin yoktu benim çocuk masum sulu boyamda
AŞK SENDİN SENİN RENGİNDİ ASLINDa
Anasayfa 
Kayıt Ol 
Giriş yap 
Cuma Ağus. 01, 2008 7:00 pm
