Nice kalp gelir kapıma
"Gel aşkı yaşayalım seninle" diyen diyene.
Ama ne yapsam ne etsem de
Ne fayda,ne çare
Yaralı kalbim alışamaz aydınlığa
Yıllarca karanlıkta kalmış gözlerim.
Bilmem bundan sonra nasıl bakarım
Hep acı,hep hüzün sözlerim;artık nasıl seveyim.
Bir güzele nasıl gönlümü açayım.
Bilirim yaralı kalbim mutlu etmez
Bilirim yorgun ruhum tat vermez.
Korkarım bir kere çok fena alışan acı,hüzün bana
Kapımdan ayrılmaz bir hayat boyunca.
Korkarım mutluluk son nefeste bile gözükmeyecek ortalıkta.
Bir kere hayatımın en güzel yıllarında derinden yaralandım.
Artık bir güzele yok sevgim
Yaşamaya da yok sevgim.
Acılarımla,hüzünlerimle ölümü beklerim.
(Hkn Karabük)